Το μήλο ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών και κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα των φρούτων της διατροφής μας. Σαν φρούτο αποτελείται από πολλά θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες, ενώ επίσης σαν τροφή έχει ευεργετικές ιδιότητες στον οργανισμό μας.

Όσον αφορά στα περιεχόμενα θρεπτικά συστατικά του, το ωμό μήλο μας εφοδιάζουν με καροτίνη, βιταμίνη Ε και βιταμίνες Β (εκτός από την Β12). Τα επίπεδα της βιταμίνης C  είναι χαμηλότερα από αυτά των μαγειρεμένων μήλων . Το περιεχόμενο σε καροτίνη είναι 30mg ανά 100γρ. τα επίπεδα των βιταμινών Β (σε mg ανά 100γρ.) είναι : Θειαμίνη 0,04, ριβοφλαβίνη 0,02, νικοτινικό οξύ 0,1, πυριδοξίνη 0,03, παντοθενικό οξύ 0,10. Το φολικό οξύ υπάρχει σε αναλογία 5 Mg ανά 100γρ. και η βιοτίνη σε 0,3 mg ανά 100γρ. Το περιεχόμενο της βιταμίνης C είναι 3 mg  ανά 100γρ.

Μαγειρεμένα μήλα: Σ’αυτά, όταν ψήνονται ή βράζονται, παρουσιάζονται ελάχιστες απώλειες από όλες τις βιταμίνες που υπάρχουν σε ωμή κατάσταση. Η καροτίνη που υπάρχει στις τρεις καταστάσεις (ωμή, ψητή, βραστή), σε mg ανά 100γρ αντίστοιχα, είναι, 30, 30 και 25. Τα επίπεδα της βιταμίνης C είναι αντίστοιχα 15, 14, 12 Mg ανά 100γρ.

Όσον αφορά στους ρόλους του στον οργανισμό, αυτοί είναι ποικίλοι. Καταρχάς, αποδίδει μικρή θερμιδική αξία, μόλις 65 θερμίδες το τεμάχιο και αποτελείται από 84% νερό στο σύνολό του. Επίσης, καθώς ανήκει στην ομάδα των φρούτων έχει πληθώρα διαλυτών φυτικών ινών, με κυρίαρχη αυτή της πηκτίνης, οι οποίες βοηθούν στη δυσαπορρόφηση του λίπους και πιο συγκεκριμένα της χοληστερίνης, με αποτέλεσμα να συμπίπτει η κατανάλωσή του με χαμηλότερα επίπεδα χοληστερίνης στον οργανισμό.

Από την άλλη πλευρά, οι αδιάλυτες φυτικές ίνες βοηθούν στο αίσθημα πληρότητας στο στομάχι καθώς δεν πέπτονται από τον ανθρώπινο οργανισμό , αλλά και στην πιο ομαλή λειτουργία του εντερικού σωλήνα, με αποτέλεσμα την πρόληψη του καρκίνου που συνδέεται με το παχύ έντερο.

Ένα άλλο βασικό συστατικό του μήλου, είναι η φλούδα του στην οποία περιέχονται φλαβονοειδή με αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες βοηθάν στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας μέσω της ενίσχυσης του «κάψιμου» των θερμίδων.

Τέλος, το μήλο βοηθά σε σημαντικό βαθμό σε φάσεις υπογλυκαιμίας, κθώς η πηκτίνη που περιέχει επηρεάζει τον μεταβολισμό της γλυκόζης, εξισορροπώντας το σάκχαρο στο αίμα. Συνεπώς, είναι ένας βοηθός μέγαλου κύρους και για τους σακχαροδιαβητικούς.